‘ ကိုယ် အလုပ်သွားတော့မယ်နော် ‘
ကိုဝေ သူ့ချစ်မိန်းမ သူဇာပါးပြင်ကိုနမ်းရှိုက်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ကိုဝေနဲ့သူဇာတို့လင်မယားကို လိုက်ဖက်သည်ဟုအများပြောဆိုကြသည်။
ကိုဝေသည် အသောက်အစားမရှိ မရှုပ်ပွေတက် ရုပ်ရည်ချောမောလှပြီး ခန့်ညားသူဖြစ်၏။သူဇာကတော့ဘဲတိုင်း စွဲလန်းချင်စရာ ညို့အားပြင်း ဘုရင်မ။သူဇာ ကိုဝေနှင့်မညားခင် ဘဲတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်ခဲ့၏။တင်းရင်းနေသောနို့တွေမှာမို့မောက်နေ၏။လမ်းလျှောက်ရင် အိုးကြီးတုန်ခါသွားပုံက ဘဲတိုင်းငေးချင်စရာပင်။
သူဇာအကြည့်ကို ခံလိုက်ရသူဟာ တဆတ်ဆတ်ရင်တွေဖိုသွားသည်။ပေါင်တံရှည်ပြီး ဖြူဖွေးသောအသားအရေရှိသည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ကော့ရွှန်းသောမျက်တောင်ကြီးတွေဟာ မက်လောက်စရာ။
တစ်နေ့။ကိုယ်ဝေအလုပ်ကပြန်လာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းပါလာသည်။သူ့မိန်းမသူဇာနဲ့သူငယ်ချင်းမျိုးလှိုင်ကိုမိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။မျိုးလှိုင်က ကျောင်းပြီးကတည်းက သောက်စားရှုပ်ပွေ အပျော်အပါးမက်သူဖြစ်၏။ရင်အုပ်ထွားကျိူင်းသည်။နှုတ်ခမ်းမွေး ပါးသိုင်းမွေးထူလပျစ်နှင့် ရုပ်ကြမ်းသည်။
ဖာချလေ့ရှိပြီး အပျို အအိုမရှောင် မုဆိုးမ တစ်ခုလပ် လင်ရှိမယားတွေ ခိုးစားသည့်အချောင်သမား။မိန်းမမြင်ရင် အငမ်းမရငမ်းတက်သည်။အခုလည်း ကိုဝေအိမ်ရောက်ပြီး သူဇာရဲ့တပ်မက်ဖွယ်အလှကိုမြင်ပြီး သုံးလေးရက်တည်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
သဘောကောင်းတဲ့ကိုဝေက လူရိုးလူအေးကြီးဆိုတာ မျိုးလှိုင်သိ၏။ကိုဝေ အလုပ်သွားတဲ့အခါ မျိုးလှိုင် သူဇာကိုကြာခိုဖို့ပြင်ဆင်နေသည်။သူဇာရဲ့ဖင်အိုးကြီးအလှုပ်အခတ်က လီးကိုမတ်နေအောင်ထောင်စေသည်။
ဒီလောက် လှရက်ပြီး လိုးဖို့ကောင်းတဲ့မိန်းမကို မျိုးလှိုင် လက်မလွှတ်နိုင်။သူဇာ ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာခုံပေါ်မှာထိုင်ပြီး တီဗွီကြည့်နေသည်။ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးပေါ်နေသည်။စကတ်အတိုလေးမို့ရင်ခုံစရာ။မျိုးလှိုင် တံထွေးမြို ချလိုက် သက်ပြင်းမောတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်နဲ့ဂဏှာမငြိမ်။
တီဗွီကြည့်ရင်း အငြိမ်မနေတဲ့သူဇာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ကောက်ကြောင်းဖြောင့်စင်းလွန်းတဲ့တင်ကြီးတွေကထိချင်ကိုင်ချင်စရာ။မျိုးလှိုင် အဝတ်ချွတ်ပြီး ကုန်းလိုက် ကွလိုက်လုပ်နေတဲ့သူဇာကိုကြည့်ရင်း ရမ္မက်ရှိန်မြင့်လာပြီး ဂွင်းတိုက်နေရ၏။
သူဇာက မျိုးလှိုင် စရောက်ကတည်းက မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေမှန်းသိသည်။ကိုဝေနဲ့လိုးရတာကို သူဇာအားမရ။မျိုးလှိုင်ရဲ့သန်မာထွားကျ ိုင်းပုံကို သူဇာသဘောကျနေ၏။ရင်အုပ်မွေးတွေကို သူဇာမြင်ပြီး ခံချင်စိတ်တွေ ကလိကလိဖြစ်နေသည်။
ထို့ကြောင့်အသင့်ဖြစ်အောင် စကတ်တိုလေးဝတ်ထားပြီး အတွင်းဆီမြင်ရအောင် တမင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက် နို့စူစူတွေလှစ်ပြလိုက်လုပ်နေသည်။
ငရုပ်ဂျပွေ့လောက်ရှိတဲ့လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်း မျိုးလှိုင်လိုးချင်စိတ်တွေပိုပြီးပြင်းပြလာ၏။ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ကလည်း ညို ညို အောင်ဆိုတဲ့တစ်ခုလပ်မကို နှစ်ချီလိုးခဲ့သေးသည်။ညို ညို အောင်ကို လိုးတုန်းက အပေးကောင်းတာကြောင့် လိုးချက်ကြမ်းကြီးတွေသုံးခဲ့သည်။စောက်မွေးတွေလန်တဲ့အထိ လိုးပစ်ခဲ့သည်။ညို ညိုအောင်ရဲ့နာလို့အော်တဲ့အော်သံတွေကို ပြန်ကြားယောင်ပြီး လီးဒစ်ကြီးမှာစောက်ဖုတ်ဆာလာသည်။
လိုးချင်လို့တုန်နေတဲ့လီးကြီးသည် တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလာသည်။အစွမ်းကုန်မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ရတာ ညောင်းလာပြီးအသာချလိုက်သည်။
သူဇာစိတ်မရှည်တော့။မျိုးလှိုင်းဂွင်းတိုက်နေသည်ကို တီဗွီပြင်မှာ ဝိုးတဝါးမြင်နေရပြီး ကာမစိတ်တွေတရိပ်ရိပ်ထိုးတက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဖိအုပ်ထားရသည်။ထိုစဉ်ကိုဝေ ပြန်လာသောကြောင့် အရည်စို့လာတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကလက်ကို မသိမသာ
ပြန်ထုတ်ထားရသည်။မျိုးလှိုင်လည်း ဂွင်းတိုက်ရင်းတန်းလန်းမို့အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးသူဇာရဲ့ဖင်အိုးကြီးတွေ မချင့်မရဲကြည့်နေလိုက်ရသည်။ ညအိပ်တော့ သူဇာအိပ်မရ လူးလွန့်ရင်း မျိုးလှိုင်ရဲ့လီးဒစ်ကြီးကိုသာ တောင့်တနေမိသည်။
မျိုးလှိုင်လည်း သူဇာခံချင်နေမှန်း သိသဖြင့်မရိုးမရွဖြစ်လာ၏။ဖြစ်နိုင်ရင် ကိုဝေကိုအိပ်ခန်းထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး သူဇာကိုစိတ်တိုင်းကျ လိုးပစ်ချင်မိသည်။
ကိုဝေအိပ်သွားတော့ သူဇာ ကိုဝေမသိအောင်အပြင်ထွက်လိုက်သည်။လရောင်ရေးရေးအောက်မအိပ်မသေးဘဲ အဝတ်ဗလာနဲ့မျိုးလှိုင်ကိုအိမ်ရှေ့ခုံတန်းမှာထိုင်နေတာတွေ့ရသဖြင့် အားရပြီး သူဇာအဝတ်ချွတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ မျိုးလှိုင်နား တိုးကပ်သွားလိုက်သည်။အဝတ်ဗလာနဲ့သူဇာကို မျိုးလှိုင်မြင်တော့ တဏှာစိတ်ရိုင်းထောင်းခနဲဖြစ်သွားပြီးထရပ်လိုက်သည်။
လရောင်အောက် ဖြူ ဖြူ ဖွေးဖွေးကိုယ်တီးလုံးကြီးဖြစ်နေတဲ့သူဇာကို အငမ်းမရငေးနေရသည်။နို့ကြီး အိုးကြီး ဖင်သားပြောင်ပြောင်ကြီးတွေ အမွေးထူထပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး မျိုးလှိုင်ရဲ့ရင်အုပ်မွေးရှည်ကြီးတွေယားလာ၏။
သူဇာရဲ့ပြုံးဖြီးဖြီးမျက်နှာက လရောင်အောက်မှာအထင်းသားပေါ်လွင်နေသည်။ ကိုဝေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ ဘေးမှာသူဇာကိုမတွေ့သဖြင့် အပြင်ထွက်လိုက်သည်။
လရောင်ဟာ ညနက်လေပိုဖြာလာလေ။ကိုဝေခြေလှမ်းတွေတုန့်ဆိုင်းသွား၏။သူဇာရဲ့ နာလွန်းလို့အော်နေတဲ့အသံကိုကြားပြီး ကိုဝေ သူဇာကိုစိတ်ပူသွားသည်။အပြင်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကိုဝေမသိ။တဗြင်းဗြင်းအသံတွေ
ကြားနေရသည်။ပြီးတော့ မျိုးလှိုင်အသံ။တအင်းအင်းနဲ့မာန်တက်နေတဲ့မျိုးလှိုင်အသံ။ကိုဝေအပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။မျက်လုံးတွေပြာဝေသွား၏။
အိပ်မှုန်စုန်ဝါးမို့ မျက်လုံးတွေကိုပွတ်သပ်ပြီးပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
ခုံတန်းပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့သူဇာကို မျိုးလှိုင် နောက်ကနေခွပြီး စိမ်ပြေနပြေလိုးနေသည်။သူဇာ ဖင်အုံဝနဲ့မျိုးလှိုင်ပေါင်ကြားရိုက်ခတ်သံ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ညကြီးထဲ ပျ ံ့လွင့်နေသည်။တဖျောင်းဖျောင်းနဲ့သြဘာပေးနေတဲ့လိုးပွဲသံကြီးတွေ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးဆူညံနေ၏။လန့်ဖျန့်ပြီး သစ်ပင်ပေါ်အိပ်နေတဲ့ ငှက်အုပ်ထပျ ံသွားသည်။ကိုဝေ မယုံကြည်နိုင်။အိပ်မက်လား တကယ်လား။အရမ်းချစ်ရတဲ့ချစ်ဇနီးသူဇာနဲ့သူငယ်ချင်းမျိုးလှိုင်တို့ဖောက်ပြန်နေတဲ့မြင်ကွင်း။ကိုဝေ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားသည်။တစ်ခါမှ စိတ်ပါလက်ပါ မခံတဲ့သူဇာ မျိုးလှိုင်လီးကျမှ အစွဲကြီးစွဲလန်းပြီး ကော့ကော့ခံနေ၏။မျိုးလှိုင်လီးကြီးက ကိုဝေကို အားငယ်သွားစေ၏။မတ်ထောင်လာတဲ့လီးကို ကိုဝေကိုင်ရင်း မျိုးလှိုင်လီးကြီးကိုမနာလိုဖြစ်သွား၏။
သူဇာစောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲလန်နေ၏။မျိုးလှိုင် လီးဒစ်ကြီးက သူဇာကိုမျက်ရည်လည်လောက်အောင် ကောင်းစေသည်။သူဇာ ဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့။ခြေထောက်တွေချ ဲ့လာသည်။
မျိုးလှိုင်လိုးနေရင်း လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး သူဇာကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေပြန်သည်။ထို့နောက် သူဇာခါးကိုမြှောက်ချီလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကြီး ဆောင့်နေပြန်သည်။ကိုဝေအသံမထွက်။ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။သူဇာကတော့ ရှိုက်ငိုနေသည်။မျိုးလှိုင်ပုခုံးကြီးတွေကို အားကိုးတကြီး တွယ်ဖက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲနင့်နေအောင်ခံစားနေရ၏။မျိုးလှိုင် သူဇာစောက်ဖုတ်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်လိုးနေသည်။
" ဘွတ် ဗြစ် "
" အဟင့် သေပါပြီရှင် "
သူဇာအော်ငိုသံကြောင့် ကိုဝေမျက်ရည်တွေစီးကျလာ၏။အလိုတူ အလိုပါဆိုတော့လည်း ကြည်နေရုံကလွဲပြီး မတက်နိုင်။
မျိုးလှိုင် သူဇာကိုအောက်ပြန်ချ ပြီး မြေပြင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။နောက်ကနေ ဒူးထောင်ပြီး ဖင်စအိုဝထဲလီးကြီးထိုးထည့်လိုက်သည်။
" အား တော်ပါတော့ရှင် "
သူဇာ တားသာတားနေပြီး ဖင်ကိုတော့ လိုးလို့ကောင်းအောင် ထောင်ကုန်းပေးနေ၏။မျိုးလှိုင် အားမလိုအားမရဖြစ်လာပြီး ဖင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။
" အီး အဟင့်ဟင့် အစ် အ အား "
သူဇာနှုတ်ဖျားမှ အသံမျိုးစုံထွက်နေ၏။လီးကို အရင်းရောက်အောင် တစ်ဆုံးဝင်တဲ့အထိ အားထည့်ပြီး မျိုးလှိုင်ထိုးနေသည်။
" ဘွပ် ဗြစ် ဗလွတ် "
" အား ဖင်ပြဲပါပြီရှင် "
သူဇာဖင် ပြဲကားသွားပြီး လန်သွားသည်။လီးကြီးက မဆန့်မပြဲ။ကိုဝေ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုနားစွင့်တော့ အိပ်မောကျနေပုံရသည်။လရောင်ဖွေးဖွေးထဲ သူဇာနဲ့မျိုးလှိုင်တို့ကတော့ တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆွဲနေသည်။
မျိုးလှိုင်လီးကြီးမှာ သုတ်ရေနဲ့စောက်ရည်တွေပေကျံနေပြီး သူဇာကတော့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရောပေပွနေ၏။
သူဇာပေါင်တစ်လျှောက်အရည်တွေစီးကျနေသည်။
။ပြီးပါပြီ။
0 Comments
Post a Comment